Chillen op een eiland
Ondertussen zijn we weer vertrokken uit Phú Quốc, het eiland waar we naar onderweg waren. Het is een eiland met twee gezichten: aan de een kant proberen ze er een toeristische trekpleister van te maken en aan de andere kant gaan de eilandbewoners gewoon door met vissen alsof er niets is veranderd. Gelukkig is het eiland groot genoeg om in beiden te voorzien :wink:. Wij zaten natuurlijk in het toeristisch gedeelte in opkomst. Resorts waren vollop in aanbouw en je kunt het ze niet kwalijk nemen: mooi strand, warm weer het hele jaar door en een zee die als een warm bad aanvoelt. Met toerisme komen ook georganiseerde reisjes dus zijn we lekker een dagje gaan snorkelen en vissen op een boot.
Aan de andere kant zijn we niet naar Azië afgereisd om de hele dag aan het strand te liggen tussen alle verbrande toeristen dus hebben we de derde dag een scooter gehuurd om de rest van het eiland eens te ontdekken. Al heel snel hield het asfalt op en ging de gemiddelde snelheid flink omlaag door het continue ontwijken van bulten, kuilen en keien op de paden. Zoals was te verwachten, waren er veel meer zandpaden te vinden dan mijn navigatie aangaf. Dus daar sta je dan op een splitsing van paden je af te vragen waar je heen moet. Een aantal kinderen vinden zulke toeristen wel interessant en we hebben ze zelfs enigszins duidelijk weten te maken waar we heen wilden. ‘Links’ en ‘rechts’ kwamen niet voor in hun Engelse vocabulaire dus dan is de oplossing eenvoudig: zo’n acht kids begonnen te rennen en wij er met de scooter achteraan :mrgreen:.
Al met al hebben we zo’n 75 kilometer afgelegd door de hutjes, strandjes en bossen door. Behalve het blauwe achterwerk van Pascale was het ons zo goed bevallen dat we later nog drie maal een scooter hebben gehuurd om onszelf te vervoeren. Zo hebben we ook nog een lange waterval bezocht die we misschien wel 500 meter opgeklauterd zijn via alle rotsbrokken in de rivier. Echt een vette ervaring.
Uiteindelijk werd het toch tijd weer verder te trekken en de enige betaalbare optie bleek 24u met boot en bus dus het volgende verhaal start in Dalat…
Heel gaaf!
En chillen op het strand hoort er ook een beetje bij toch
Geniet nog daar!
Het is duidelijk wie de meeste foto’s knipt nice nice!
De foto’s van Pascale staan op haar blog natuurlijk Hans. http://pascale-terbeek.blogspot.nl
Hoi Tim en Pascale.
We lezen wel, dat jullie je nog steeds goed vermaken, maar wist niet dat Tim een fanate visser was. Nog veel plezier daar en we zien de volgende belevenis weer tegemoet.
Gr. Thuis
Ha Tim,
Dat ziet er mooi uit allemaal… Je hebt een goede grijze troosteloze Nederlands herfst uitgezocht om op bounty-eilandjes rond te dwalen.
Ik wilde je nog even herinneren aan je Bitcoins, mocht je zelf nog niet gekeken hebben. Het kan slim zijn deze (deels) weer eens te verkopen.
grtz Michael
Hey Michael, leuk dat je mee leest. En inderdaad! Ik zie zojuist dat mijn vijf Bitcoins harder stijgen dan dat ik het hier op maak… Leuke meevaller.
Heeej Pascalle en Tim,
Wat een wereldje daar zeg. En met zo’n foto’s maak je een bioloog wel jaloers!!!
Enjoy your time!!!!!