Abel Tasman Track
Zoals beloofd een verslag van onze belevenissen op de Abel Tasman track. Het begon allemaal op een mooie vrijdagochtend in oktober (lente dus). Met zeven personen hadden we besloten de vrijdag vrij te nemen om naar Nelson te rijden. Het is een rit van zeven uur, dus de moeite waard om een dagje vrij voor te nemen. We waren net een uurtje onderweg toen we er een lifter langs de kant stond. Gezien ik het meeste plaats vrij had in de auto waren we zo vriendelijk haar mee te nemen op onze reis. Onderweg hadden we in Kaikoura een lunchbreak met Fish & Chips. Zoals op de foto’s te zien waren we niet de enige die dit wel lekker vonden. Onze Italiaanse vriend werd bedolven onder de meeuwen die ook een hapje mee wilden pikken.
’s Avonds kwamen we aan in Nelson. Dit is een van de grotere plaatsen op het Zuidereiland. Hier hebben we gegeten en deden we een poging tot uitgaan. Helaas bleek de rest van Nelson dat niet van plan te zijn op een vrijdagavond.
De volgende morgen hadden we nog anderhalf uur te rijden alvorens we aan de tocht konden beginnen. Omdat we een 3-5 daagse hike in twee dagen deden hadden we de eerste dag al meteen heel wat kilometers voor de boeg. En omdat de gehele track een behoorlijke afwisseling bevatte van de flora en fauna moesten er natuurlijk ook heel wat foto’s geknipt worden.
Ook maakte we even een side trip naar Cleopatra’s Pool. Ondanks de regen zag deze pool er zo verleidelijk uit dat ik het niet kon laten om er in te springen :mrgreen:. En ik moet zeggen dat het wel een lekkere opfrisser was om de rest van de tocht door te komen.
Het laatste deel van de track kregen we toch wel een beetje haast, dus nam onze Amerikaan het voortouw en zette er een stevige pas in. Het begon al te schemeren toen we uiteindelijk bij de hut aankwamen. Daar hebben we ’s avonds een mooi kampvuur gemaakt om ons voedsel op te kunnen warmen. Al met al was het een vrij vermoeiende dag. Vergeet niet dat we de hele tijd lopen te sjouwen met een slaapzak, 2 liter water en reservekleding en voedsel voor drie dagen. Dat is best een belasting voor je schouders en knieën als je het niet gewend bent.
Ik was al een paar niet echt lekker en deze nacht kon ik dus ook niet echt de slaap vatten. Voordeel hiervan was dat ik ’s ochtends geen probleem had met het vroege opstaan :wink:. Nadat we ons ontbijt (een koud blik bonen in tomatensaus) genuttigd hadden gingen we weer aan de wandel. De pas ging er meteen goed in want we hadden twee tidel-crossings. Dit zijn oversteken die je alleen tijdens eb kunt doen. De eerste waren we goed op tijd. Het is echt een vreemd gezicht. Een grote zandvlakte met een paar roeibootjes er op. Deze hele vlakte veranderde in een groot meer zodra het vloed werd.
Toen we bij de tweede tidal-crossing aankwamen was het al 3 uur en een kwartier na eb. Om even te illustreren hoe snel het vloed werd: Ik zette mijn rugzak 1meter van het water op de grond om mijn pet te pakken. ’s Nachts kon ik in een natte slaapzak slapen :wink:.
Omdat we toch naar de volgende hut moesten zien te komen besloten we toch om er voor te gaan. Dus schoenen uit, rugzak omhoog en tot ons middel in het water. Eenmaal aan de overkant waren we nogal toe aan onze eerste pauze. We hebben heerlijk een uurtje op het strand liggen bakken in de hete zon. De druk was er toen af en we hebben de tweede helft iets relaxter gedaan. Maar goed ook, want dit was onze zwaarste dag. Helaas werd ik ook steeds zieker. In plaats van in de kopgroep zoals de eerste dag strompelde ik nu achteraan in een poging de rest bij te houden. Maar ondanks de hoofdpijn en een volledig volgesnoten wc-rol kwamen we toch weer rond de schemering aan bij onze hut. Dit keer hadden we een kamer voor onszelf. Ik ben echter meteen gaan slapen bij aankomst en de rest heeft weer een mooi kampvuurtje gemaakt.
Dit keer had ik erg goed geslapen, dus ’s ochtends kon ik weer in een redelijk tempo lopen. Doordat de watertaxi’s niet tot onze hut konden komen moesten we nog een heel stuk terug lopen (Eén dag lopen indien je het in vijf dagen deed). Wij moesten echter de watertaxi van 12:15 hebben dus weer flink de pas er in.
De taxi bracht ons weer terug naar onze auto. Vrij letterlijk zelfs want aan het eind werd de boot uit het water gehaald door een tractor en gingen we verder over de weg naar onze parkeerplaats. Best grappig. Vervolgens zijn we weer teruggereden naar Christchurch waar we rond 22:00 aankwamen.
En nu ik dit bericht aan het typen ben lig ik in bed en word ik lekker vertroeteld door m’n buurmeisje Liz. Sterker nog, ik krijg nu bericht dat m’n bad aan het vol lopen is :).
Ik houd jullie op de hoogte!
Groetjes,
Tim
PS. Doordat jullie de klok verzet hebben is het tijdsverschil nu exact 12 uur. Lekker makkelijk!
PS2. Over een paar dagen zet ik er misschien nog wat foto’s bij omdat ik nu alleen die van m’n eigen toestel heb.
PS3. Nog bedankt voor biertjes en de reacties die jullie achterlaten! Erg leuk om te zien wie er allemaal mee leest.
Timmeah!
Toch geen mexicaanse griep he?
Kheb gehoord dat het daar best erg heerst, dus pas maar op!
Wel netjes dat je, ondanks dat je ziek bent, toch nog die hele trip hebt uitgelopen!
Echt super sjieke foto’s trouwens! Wat een natuurtje daar
Nou timmie iig heel veel beterschap! Zoek even een dokter op daar als t te lang duurt, want we willen je natuurlijk wel heelhuids terugkrijgen in Holland over een paar maanden!
X
Heyhey,
Had weinig keus, het is niet zo dat ik anders wel ff de bus kon pakken ofzo haha.
Iig bedankt voor je zorgen ;). Zal snel beter worden zodat je niet meer ongerust hoeft te zijn :p
xxx
Maar wij hebben de molenbeek!
Hoe zit het nou eigenlijk precies met die Liz.. een blijvertje?? Zodat we voortaan naar het buitenland moeten om jou te kunnen zien?
Ja joh, ons huwelijk staat gepland in Januari, kom je ook?
Beter de postscriptum van m’n vorige post lezen grapjas :p. Ondanks dat ik haar darling noem is ze niets minder en zeker niets meer dan een buurmeisje en vriendin ;).
Hey Timmie,
Leuk zo’n tracks joh!!
En wat een prachtige omgeving
Zo te zien heb je een mooie exotische wulk gevonden (familie: Buccinidae)
Denk ik tenminste
Veel beterschap en laat je nog maar lekker lang vertroetelen
Groetjes Rob
U zegt het, ik heb er geen flauw idee van! We konden die rare vogels op het strand niet eens thuisbrengen :roll:.
“Nadat we ons ontbijt (een koud blik bonen in tomatensaus) genuttigd hadden”
kun je deze zin even toelichten?? Eet jij een blik? en waren de bonen en de tomatensaus wel warm, want koude bonen en kouden tomatensaus lijkem me niks.
Timmie gedraag je maar daaro en beterschap daaro
Hier hebben WE herfstvakantie. dus beetje werken en vervelen.
gr Fvinnzs
Tuurlijk kan ik dat. ’s ochtends had ik even geen vuur bij de hand en wel honger. Dus heb ik een blik bonen in tomatensaus geopend en naar binnen gewerkt door van het deksel een lepel te vouwen. Deze laatste heb ik echter niet geconsumeerd
En hoe kan ik me nou niet gedragen. Hier is het tentamenperiode, dus niemand gaat er uit
Heej Tim,
Wat een mooie omgeving daar zeg, En zo’n wandeltocht is altijd wel rieleks om te doen.
Het is wel apart om door het water te moeten lopen.
Je zal wel genoten hebben van je badje zekers,
Laat je nog maar wat vertroetelen daar he.
Groetjes vanuit Cuzco
Ha, die Tim
Nadat we jou telefonische spectaculaire verhalen al vernomen hadden, toen wij in Zeeland waren, (Lees niet, Nieuw) hier toch even een berichtje van uit Sevenum. Wat een super tocht, echt iets spectaculairs voor jou. Wat een prachtige foto,s om te zien. Zo te zien hadden jullie wel veel meeeters. (ha,ha,ha). Wij waren gisteren op het strand en konden het pad over de duinen bijna niet meer terugvinden, zo’n dichte mist.
Jammer, dat je je zo lamlendig voelde, maar hopenlijk gaat het nu al weer de goede kant op. Hoe is het met je auto afgelopen. Loopt ie weer? Verder is hier alles oke.
Groetjes en knuffels van de Clephaasjes.
Hee broertje, superstory weer!!!! Enne, heel veel beterschap (als je ondertussen nog niet beter bent)…. Greeetzzzz, je zussie
Hey Moniek,
Thanks!
Nog niet helemaal beter helaas :(. Vandaag was het echt even beroerd, maar dat kan ook van het bier van gisteravond komen :oops:. Was de laatste avond uit voor een paar van de jongens dus toch maar gegaan. Ook afscheid genomen van Gaz en Papa Bear die even in Christchurch langskwamen (de gozers van Hanmer Springs).
Verder nog steeds snotterig, maar wel aan de beterende hand :D.
Vandaag laatste dag met Liz, even rondje wandelen in de bergen denk ik.
Hey Timmie,
Echt schitterende foto’s man. Sommigen overtreffen zelfs de exemplaren in het cruise-blad dat hier om de een of andere reden steeds door de brievenbus valt. Maar wat ik niet begrijp is hoe het daar zulk mooi weer kan zijn. Christchurch ligt hier 50 km vandaan, dus volgens mij zit jij helemaal niet in Nieuw-Zeeland
Have phun!
Ha, die Tim
hoe is het daar? Hier is nog alles oke. Heb je vanmorgen proberen te bellen, maar het lukte niet. Hier doet de herfst zijn intrede. En bij jullie natuurlijk de lente. Hoe is het nu met je auto, al gemaakt? En met je stage, loopt het nog naar wens? Laat je nog even wat van je horen, hoe het is aan de anderee kant van de wereld. Anders moet ik hier in het dorp in de put gaan kijken, (ha,ha,ha)
Groetjes en knuffels van ons allemaal