Tim’s blog

Nadat het erg gezellig was in Kuala Lumpur werd het toch eens hoog tijd om een degelijke hike te gaan maken. Ik was al twee weken onderweg maar mijn schoenen heb ik nog maar één keer nodig gehad. Helaas is een gids in je eentje nogal prijzig dus had ik meer mensen nodig en ben ik in het hostel dus even wat mensen gaan ronselen. Een nederlandse was meteen enthousiast en niet veel later hadden we ook nog drie britten te pakken, dit zou genoeg moeten zijn. Later sloten er nog een duitser en nog een brit aan dus gingen we met zeven man op pad. Samen met een gids zouden we een vier dagen en drie nachten jungletocht ondernemen.

Dus twee dagen later stonden we om 7u voor ons hostel om opgepikt te worden. Met een busje werden we naar het nationaal park gebracht. Daar aangekomen werden we met een grote gemotoriseerde kano drie uur lang de jungle ingevaren totdat we bij een dorpje in de jungle aan kwamen. De eerste nacht hadden we met z’n allen één hutje met stapelbedden om in te slapen. Deze plaats was ook de laatste plaats waar we water en voedsel konden krijgen dus de volgende dag gingen we op pad met voedsel, water, matje, slaapzak en nog veel meer. Ook kwam er nog een extra gids bij (met zijn vrouw) zodat er één gids voorop en één achteraan kon lopen. Het begon weer met een boot trip van 2 uur om nog verder de jungle in te komen. Vanaf daar gingen we te voet verder. Het was al snel duidelijk dat het om een regenwoud ging, want overal was de grond modderig en er waren veel stroompjes en beekjes die we over moesten steken. Gelukkig is het een jungle dus overal waren takken en wortels zodat je grip genoeg had met de schoenen. Her en der werden we nog lastig gevallen door muggen maar de gids meldde dat dat zo over was omdat muggen niet tegen de 100% luchtvochtigheid konden in de jungle.

Diezelfde luchtvochtigheid, en de temperatuur natuurlijk, zorgde ervoor dat we al snel enorm aan het zweten waren, het gutste gewoon over je lichaam. Om de regen, die enkele uren later uit de lucht kwam vallen, maakte zich dan ook niemand druk, we waren toch al doorweekt. Wel werd de grond nog natter en we merkten dat de bloedzuigers ineens stukken actiever werden. Al snel hadden ze de eerste van ons te pakken. Ik kwam er vrij lang vanaf zonder een bloedzuiger totdat ik bij een stop er ineens zeven tegelijk op mijn enkel had zitten. Zolang ze nog zoekende zijn naar een lekker stukje huid kun je ze er af trekken. Maar als ze eenmaal hun zinnen op je gezet hebben krijg je ze vrijwel niet meer los. Gewoon laten zitten was het advies van de gidsen. Met een half uurtje vallen ze er af en maken ze het wondje weer netjes dicht.

Verder was het een hele mooie tocht door de jungle en zo’n zes uur nadat we uit de boot waren gestapt kwamen we aan bij de grot. Het was ‘maar’ 8 kilometer dus het gemiddelde van 1,3km/h geeft wel aan hoe lastig het wandelen was. Nabij de grot was een klein beekje, dus dit was meteen onze douche voor die avond. In de grot hadden de gidsen in no-time een kampvuurtje klaar en wist de vrouw van de gids een goede maaltijd te bereiden van al het voedsel dat we in onze rugzakken hadden zitten. Toen het donker was vroeg de gids of er nog iemand zin had in een nachtwandeling. Dat was wel zeker zo spannend, volgens hem, want van de beesten die ’s nachts actief waren was ongeveer de helft giftig. Met vier man hadden we daar nog de puf voor dus met de zaklampen in de aanslag op zoek naar reflecties van een paar ogen. Een stukje verderop had de gids een dikke spin formaat 3/4 turantula gevonden. Dus stonden we die te bewonderen onbewust van het feit dat we op een termieten nest stonden. Je kunt je het schouwspel voorstellen toen we zo’n 30 seconden later allemaal stonden te springen en te dansen in het donker met onze zaklampen.

Een stukje verderop vonden we een verlegen schorpioen. Hij zag er best indrukwekkend uit maar naar de eerste flits van een fototoestel liet hij zich niet meer zien. Ook vonden we nog een spinnenweb met zo’n honderd baby-spinnetjes er in. Een mooi gezicht als je er met een zaklamp op scheen. We liepen verder met de gids en zijn vrouw voorop, ik daar achter en de rest achter mij. Opeens hoorde ik een hard gesis aan mijn linker zijde en de gids en zijn vrouw sprongen beiden gelijkertijd twee meter opzij. Naar een dringen ‘Go back! Go back!’ van de gids liep ik ook maar weer wat naar achteren. Links van ons drieen had een zwarte cobra zijn kop zo’n 70cm opgeheven. Deze slang spuugt gif naar je ogen als hij kwaad is, dus die stap terug was geen overbodige luxe. Zo kwaad was de gids ze ook nog niet tegen gekomen, dus we moeten hem best kwaad hebben gemaakt. Toen we hem even met rust hadden gelaten kroop hij weg en konden wij onze tocht voortzetten. Bijna terug bij de grot kwamen we nog een beest tegen dat een kruising was tussen een spin en een schorpioen. Lichaam van een spin, scharen van een schorpioen. Die kwamen hier blijkbaar meer voor.
Eenmaal terug in de grot hebben we nog wat gedronken en vervolgens kropen we onze slaapzakken in. Bijkomend voordeel van een grot helemaal vol met vleermuizen is dat er verder geen insecten aanwezig zijn :-). Helaas ligt zo’n harde rotsgrond toch niet helemaal comfortabel dus erg veel slaap heb ik helaas niet genoten. De volgende ochtend stond er een lichtere wandeling op het programma maar ik kon het verschil niet echt merken. Het geplaar met de bloedzuigers bleef nog even doorgaan maar verder was het weer een hele mooie wandeling. Vaker dan eens kwamen we op een olifanten pad terecht. Deze waren vrij goed begaanbaar dus hier kon ook een en ander gefilmd en gefotografeerd worden tijdens het wandelen. Al vroeg ik me bij sommige stukken van het pad wel af hoe die olifanten dat dan voor elkaar moesten krijgen. Maar volgens de gids konden ze toch best lenig zijn. Toen we weer helemaal overhit waren en het zweet weer over onze basten liep kwamen we bij een riviertje aan. Voor de afkoeling had de gids een touw mee waardoor we mooi in het water konden springen. Erg leuke manier om eventjes af te koelen. Ook werden er noodles en thee voor ons klaargemaakt daar.

De rest van de tocht was nog even terug wandelen naar de grote rivier, weer de boot op om weer bij het dorpje aan te komen. Daar kwamen we in contact met een local die ons wel van rum kon voorzien, dus dat werd een prima avond. De volgende ochtend wachtte de boot ons al vroeg op om ons weer terug te brengen naar de bewoonde wereld…

[Diavoorstelling tonen]

1 2 ►

Sorry voor de kwaliteit van de video. Mov2avi is niet triviaal op een telefoon.