Na de Gibbon experience zijn we naar Thailand getrokken. Vanaf het noorden, waar het ’s nachts gewoon afkoelde tot 6 graden, tot het eiland Koh Chang waar het gewoon heerlijk weer was. Om toch actief te blijven hebben we maar een flinke wandeling naar een waterval ondernomen. Niet wetende dat het toch 11 kilometer enkele reis bleek te zijn waarvan 10% door een riviertje. Als beloning kwamen we uit bij een waterval zonder toeristen want wie komt daar nou haha. En toen nog helemaal terug..
Lees meer…
Dit bericht begint helaas met een treurige mededeling. Samen hebben we een leuke en spannende tijd meegemaakt. Maar helaas bleek je niet opgewassen tegen de wind toen ik met 56km/h door de jungle ‘vloog’.
Lees meer…
Onze eerste bestemming in Laos was het ultieme relax-plaatsje Vang Vieng. Omdat we al weken onze hike-schoenen niet meer aan hadden gehad, zijn we maar eens aan de wandel gegaan. Mijn navigatie gaf aan dat er wat paadjes de bergen in liepen. Onderweg naar de bergen liepen we door vlakke velden, een mooi contrast. Ook waren er wat lokale kinderen een boomhut aan het bouwen van stro en bamboe :-).
Lees meer…
We zijn ondertussen alweer tien bestemmingen verder dan mijn laatste verhaal dus tijd voor een update dacht ik zo. Wat moet je anders met 25 graden aan de rand van het zwembad…
We zijn vanuit Đà Lạt vertrokken richting Nha Trang waar we het grootste waterpretpark van Vietnam hebben bezocht. Vervolgens gingen we door naar Hội An. Echter de buschaufeur was vergeten ons er uit te kieperen dus belanden we in Đà Nẵng alwaar we weer de bus terug namen naar Hội An. Dit bleek een erg mooi kust plaatsje te zijn met erg veel kleermakers. Dus hier had ik mooi de kans om mezelf een nieuw pak aan te meten. Dus laten aanmeten door de kleermaken en de volgende dag was het al klaar. Helaas zat het pak me zo goed en was het zo goedkoop dat ik het er eigenlijk niet bij kon laten. Dus heb ik uiteindelijk een pak, twee overhemden, drie zijden stropdassen, twee spijkerbroeken en een paar leren schoenen met bijpassende riem op maat laten maken en naar huis gestuurd.
Lees meer…
Wie kent er nog meer dat gevoel dat je in bed ligt en ineens wakker schrikt met het gevoel dat je in vrije val bent of was…
Nou, datzelfde gevoel krijg je hier af en toe in de nachtbussen. Maar vervolgens kom je tot de conclusie dat de landing daadwerkelijk ook nog moet gebeuren! Je bent zojuist de lucht in geslingerd doordat de bus een flinke hobbel nam. Afremmen doen ze hier niet aan en we sliepen een eindje achter de laatste as van de bus.
Ook bijzonder: ik ben in Vietnam nog geen gloei- of ledlampen tegen gekomen. En ik mag zeggen dat we toch (per ongeluk) al op enkele afgelegen plaatsen zijn geweest. Blijkbaar zijn spaarlampen hier ‘in’ ofzo.
Lees meer…
De voornaamste reden dat ik naar Đà Lạt wilde is omdat je daar kon Canyoningen! Dus meteen de eerstvolgende dag maar twee gidsen gehuurd en we gingen met zijn vieren op pad. Voor diegene die niet weten wat Canyoningen is: je begint in een rivier met veel watervallen en je gaat naar beneden. Onderweg overwin je alle obstakels/watervallen door middel van klimmen, springen, glijden en abseilen. Bij deze tocht bleek dus grens tussen springen en abseilen rond de 13 meter te liggen dus dat moest wel een goed dagje worden!
Lees meer…
Ondertussen zijn we weer vertrokken uit Phú Quốc, het eiland waar we naar onderweg waren. Het is een eiland met twee gezichten: aan de een kant proberen ze er een toeristische trekpleister van te maken en aan de andere kant gaan de eilandbewoners gewoon door met vissen alsof er niets is veranderd. Gelukkig is het eiland groot genoeg om in beiden te voorzien :wink:. Wij zaten natuurlijk in het toeristisch gedeelte in opkomst. Resorts waren vollop in aanbouw en je kunt het ze niet kwalijk nemen: mooi strand, warm weer het hele jaar door en een zee die als een warm bad aanvoelt. Met toerisme komen ook georganiseerde reisjes dus zijn we lekker een dagje gaan snorkelen en vissen op een boot.
Aan de andere kant zijn we niet naar Azië afgereisd om de hele dag aan het strand te liggen tussen alle verbrande toeristen dus hebben we de derde dag een scooter gehuurd om de rest van het eiland eens te ontdekken. Lees meer…
Eigenlijk was mijn trip naar het vliegtuig een verhaal apart waard. Inclusief de bus met panne; de taxi met medepassagiers; de andere bus; het uitstappen op het verkeerde vliegveld (ondanks geïnformeerd te hebben naar welk vliegveld de bus ging); de pendel bus die pas wilde vertrekken na enig aandringen én het 3(!) minuten voor tijd aankomen op het (juiste) vliegveld. Waar er nog even een incheckbalie voor me geopend werd… Maar gelukkig had ik mijn vlucht dus toch nog wonder boven wonder gehaald en landde ik een kwartiertje voor Pascale in Saigon, Vietnam. Ter plekke nog even het visum geregeld en toen met een te dure taxi door naar het hostel dat al geboekt was. De eerste paar dagen zijn we in Saigon (Ho Chi Minh City) gebleven. Deze stad bevat enkele miljoenen inwoners dus het was aardig hutje mutje. Het eerste wat natuurlijk opviel was het verkeer. Maar eigenlijk was het vrij eenvoudig: bussen hebben absolute voorrang en zolang je jezelf maar voorspelbaar voortbeweegt probeert iedereen je te ontwijken. Op deze manier hoeft zelfs oversteken geen probleem te zijn :wink:.
Lees meer…
Cameron Highlands
De jungle was eigenlijk mijn enige echte bestemming die ik in Maleisië had. Dus de twee weken daarop heb ik voornamelijk beslist waar ik heen ging op basis van bordjes die ik tegen kwam. Zo had ik nog geen volgend doel toen we de jungle uit kwamen, maar we werden afgezet bij een bushalte en vanuit daar kon je naar diverse eilanden, steden en naar de Cameron Highlands. Dit laatste klonk alsof het in de bergen was, dus maar besloten daarheen te gaan terwijl de rest terug ging naar Kuala Lumpur. Het was een mooi gebied met goede hike routes. Ook had ik een gezellig hostel met een kampvuur gevonden (het was er vanwege de hoogte maar 15-20°C). Tijdens een hike begon het
precies op de top flink te regenen dus de weg naar beneden was echt grote pret. Helaas kon ik er niets van filmen vanwege de regen maar halverwege had ik de bijnaam ‘monkey man’ al te pakken :wink:.
Lees meer…
Nadat het erg gezellig was in Kuala Lumpur werd het toch eens hoog tijd om een degelijke hike te gaan maken. Ik was al twee weken onderweg maar mijn schoenen heb ik nog maar één keer nodig gehad. Helaas is een gids in je eentje nogal prijzig dus had ik meer mensen nodig en ben ik in het hostel dus even wat mensen gaan ronselen. Een nederlandse was meteen enthousiast en niet veel later hadden we ook nog drie britten te pakken, dit zou genoeg moeten zijn. Later sloten er nog een duitser en nog een brit aan dus gingen we met zeven man op pad. Samen met een gids zouden we een vier dagen en drie nachten jungletocht ondernemen.
Dus twee dagen later stonden we om 7u voor ons hostel om opgepikt te worden. Met een busje werden we naar het nationaal park gebracht. Daar aangekomen werden we met een grote gemotoriseerde kano drie uur lang de jungle ingevaren totdat we bij een dorpje in de jungle aan kwamen. De eerste nacht hadden we met z’n allen één hutje met stapelbedden om in te slapen. Deze plaats was ook de laatste plaats waar we water en voedsel konden krijgen dus de volgende dag gingen we op pad met voedsel, water, matje, slaapzak en nog veel meer. Ook kwam er nog een extra gids bij (met zijn vrouw) zodat er één gids voorop en één achteraan kon lopen. Het begon weer met een boot trip van 2 uur om nog verder de jungle in te komen. Vanaf daar gingen we te voet verder. Het was al snel duidelijk dat het om een regenwoud ging, want overal was de grond modderig en er waren veel stroompjes en beekjes die we over moesten steken. Gelukkig is het een jungle dus overal waren takken en wortels zodat je grip genoeg had met de schoenen. Her en der werden we nog lastig gevallen door muggen maar de gids meldde dat dat zo over was omdat muggen niet tegen de 100% luchtvochtigheid konden in de jungle.
Lees meer…